॥ अथ ध्यानम्‌ ॥

॥ अथ ध्यानम्‌ ॥

ध्यायेदाजानुबाहुं धृतशरधनुषं बद्दद्पद्‌मासनस्थं ।

पीतं वासोवसानं नवकमलदलस्पर्धिनेत्रं प्रसन्नम्‌ ॥

वामाङ्‌कारूढसीता मुखकमलमिलल्लोचनं नीरदाभं ।

नानालङ्‌कारदीप्तं दधतमुरुजटामण्डनं रामचंद्रम्‌ ॥

॥ इति ध्यानम्‌ ॥


|| Aththa Dhyanam ||

Dhyaye daajaanu baahum dhruta shara danusham badra padma sanastham |
Peetham vaaso vasaanam navakamala dala spardhi netram prasannam ||
Vaaman-karuDa Sita muka kamala mila lochanam neera daabam |
Naanaa lankaara deeptham dadha tamuru jataa mandanam Ramachandram ||

|| Iththi Dhyanam ||

||3|| - ॥३॥

सासितूणधनुर्बाणपाणिं नक्तं चरान्तकम्‌ ।

स्वलीलया जगत्त्रातुमाविर्भूतमजं विभुम्‌ ॥३॥

SaasitUna dhanurbaana paanim naktham charaantakam |
Svaleelaya jagatraatu maavirbhUta majam vibhum ||3||

||19|| - ॥१९॥

शरण्यौ सर्वसत्वानां श्रेष्ठौ सर्वधनुष्मताम्‌ ।

रक्ष:कुलनिहन्तारौ त्रायेतां नो रघुत्तमौ ॥१९॥

Sharanyau sarvasatvaanaam shreshTau sarvadhanushmatham |
Raksha-h-kulanihantaarau traayetaam no raghuththamau ||19||

||20|| - ॥२०॥

आत्तसज्जधनुषा विषुस्पृशा वक्षया शुगनिषङ्‌ग सङि‌गनौ ।

रक्षणाय मम रामलक्ष्मणा वग्रत: पथि सदैव गच्छताम्‌ ॥२०॥

Aaththasajhjha-dhanushaa vishusprushaa shuganishandga sandginau |
RakshaNaaya mama RaamalakshmaNaa vagratha-h pathi sadaiva gachchathaam ||20||